Op een zomerse maandagochtend, de eerste werkdag na haar vakantie, ontmoeten we Liesbeth Huwae bij café Floor in Rotterdam. Liesbeth is een voormalig studente die dankzij Tesselschade Rotterdam haar studie heeft kunnen volgen. We zijn ontzettend benieuwd naar haar ervaringen en luisteren met volle aandacht naar haar verhaal.
Liesbeth begon haar loopbaan in de kinderopvang en werkt nu al bijna 17 jaar bij de gemeente Rotterdam. Ze startte als stagiaire bedrijfsmaatschappelijk werker waar ze zich richtte op het welzijn van mensen in relatie tot hun werk. Momenteel bekleedt ze de rol van afdelingshoofd Leerrecht en Ondersteuning. Voor Liesbeth staat de persoonlijke groei en het verbinden van mensen altijd centraal.
Liesbeth groeide op in Wijchen, een dorp in de buurt van Nijmegen. Mede door haar jeugd beschikt Liesbeth over doorzettingsvermogen en toont ze initiatief als ze iets wil bereiken. Het schooladvies destijds: “we mogen blij zijn als Liesbeth het VMBO afmaakt”. Mede hierdoor begon Liesbeth op het VMBO zonder specifieke ambities, ze had een bijbaantje en volgde later een mbo-opleiding tot Sociaal Pedagogisch Werker. Op haar 26e besloot Liesbeth een hbo-opleiding te volgen, die ze met succes afrondde.
Je gaf aan dat je een echte verbinder bent. Denk je dat dit iets is waar je echt je levensdoel van hebt gemaakt?
Levensdoel is denk ik niet het juiste woord. Het speelt wel een belangrijke rol in mijn leven. Daar waar ik het woord verbinding eerst zag in relatie met de ander heb ik inmiddels geleerd dat verbinding start met de weg naar binnen. De verbinding met mezelf. Deze kennis neem ik mee in alle facetten van mijn leven. Zo ook binnen mijn leiderschap. Mensgericht leiderschap gaat samen op met het behalen van resultaten.
Eerder in dit gesprek gaf je aan dat je het gevoel had dat je altijd op de juiste plek bent op een bepaald moment. Hoe kijk je daarnaar?
“Ja, ik geloof sterk dat je altijd bent waar je op dat moment moet zijn.” Het leven verloopt zoals het verloopt en door een samenloop van omstandigheden vormt het zich, zonder dat je het van tevoren kunt regisseren. Ik had nooit gedacht dat ik leidinggevende zou worden, maar het leven neemt soms verrassende wendingen, uiteindelijk kom je precies waar je hoort te zijn.”
Je vertelde dat je het als kind niet heel breed had. Hoe heb jij ervoor gezorgd dat je financieel onafhankelijk bent als vrouw?
“Toen ik jong moeder werd van een zoon, voelde ik soms de scheve blikken en gedachten van mensen die zich afvroegen wat er van mij terecht zou komen, maar juist mijn zoon gaf me de extra veerkracht die ik nodig had om mijn hbo-opleiding te voltooien. Geld wordt vaak gezien als een doel op zich, maar voor mij is het een middel om een goed leven te leiden. Het stelt me in staat om rust te nemen, gezond te eten en goed voor mezelf en mijn kinderen te zorgen. Het is cruciaal om jezelf als waardevol te zien en jezelf de ruimte te geven om fouten te maken.”
“Ik heb ervoor gekozen om mijn achtergrond te delen op LinkedIn. Ik wil (jonge) vrouwen laten zien dat er geen ‘perfecte’ weg naar succes is en dat iedereen zijn eigen pad volgt, zolang je maar gelukkig bent in wat je doet.”
Hoe ben je met Tesselschade Rotterdam in aanmerking gekomen en wat heeft Tesselschade voor jou betekend?
“Tijdens mijn hbo-opleiding Maatschappelijk Dienstverlening kwam ik in contact met Tesselschade. Deze organisatie, die vrouwen ondersteunt, bood mij financiële hulp op een moment dat ik het financieel moeilijk had.”
“De steun van Tesselschade was niet alleen praktisch, maar ook van onschatbare waarde. De hulp die ik kreeg, gaf me het gevoel dat ik welkom was en niet werd beoordeeld op mijn financiële situatie. Geïnspireerd door de steun die ik ontving, werd ik lid van Tesselschade en help ik nu zelf andere vrouwen om in zichzelf te geloven en zich persoonlijk te ontwikkelen.”
Heb je bepaalde voorbeelden van je persoonlijke ontwikkeling die jou gemaakt hebben tot de vrouw die je nu bent?
“Mensen kijken vaak naar wat je hebt bereikt in je werk, maar naast mijn carrière heb ik ook een parallelle weg bewandeld van persoonlijke ontwikkeling. De confrontatie met mezelf was moeilijker dan mijn loopbaan—goed voor mezelf zorgen, mezelf geven wat ik nodig heb, en niet te hard voor mezelf zijn. Het ging erom dat ik mijn eigen gebruiksaanwijzing leerde kennen en aanpassen.”
Je gaf aan dat je veel steun ontving van de mensen om je heen. Hoe heb je in de loop der jaren dit supportsysteem opgebouwd?
Het hebben van een supportsysteem is zo waardevol. Mijn familie en vrienden hebben mij altijd gesteund. Het opbouwen van duurzame relaties op wie ik kan terugvallen, zeker toen ik het zo hard nodig had. De wederkerigheid die dit met zich meebrengt maakt mij een rijk mens. Ondanks alle goede mensen om mij heen, besefte ik rond mijn 30e dat het niet goed ging. Mijn vader is na een kort ziekbed overleden. De man die ons altijd heeft bijgebracht, doe je best, haal alles uit je leven. Voor een trotse Molukse man, opgegroeid in een voormalig concentratiekamp, waren dit kansen die hij nooit heeft gehad. Kiezen voor mezelf, voelde naar hem toe als falen. Gelukkig had ik op dat moment een fijne leidinggevende bij de Gemeente Rotterdam, die mij ondersteunde in het proces naar de juiste balans. “Door deze balans vond ik mezelf weer terug en leerde ik de waarde van kwetsbaarheid, tijd voor mezelf nemen, steeds meer te waarderen. Dit heb ik niet in een opleiding geleerd, maar gaandeweg.”
Als we dan terugkijken naar dit gesprek en jouw ervaringen. Wat is iets wat je nog graag zou willen meegeven aan de vrouwen in Rotterdam die mogelijk in dezelfde situatie zitten als waar jij in zat?
“You’re worth it, vecht voor jezelf, geef de moed niet op en blijf in jezelf geloven. En in alle uitdagingen die het leven met zich meebrengt ben je altijd daar waar je hoort te zijn.
